در حدیث صحیح از امام صادق علیه السلام و در حدیث معتبر از حضرت رسول صلی الله علیه وآله وسلم منقول است: هرگاه گلی به شما بدهند، ببویید و بر دیده های خود بگذارید، که آن از بهشت آمده است.

در حدیث معتبر، از مالک جُهنی، روایت کرده است: گلی به امام جعفر صادف علیه السلام دادم. گرفتند و بوییدند و بر هر دو دیده گذاشتند، پس فرمود: هرکه گلی را بگیرد و ببوید و بر دیده ها بگذارد و بگوید: «اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ» هنوز بر زمین نگذاشته باشد، که گناهانش آمرزیده شود.

از امام علی النقی علیه السلام منقول است: هرکه گلی را ببوید و بر دیده ها گذاشته، صلوات بر محمّد و ائمه علیهم السلام بفرستد، حق تعالی برای او از حسنات به قدر یک بیابان عالج که در مابین مکه و شام و عراق کشیده شده است، بنویسد و از گناهان او، به عدد ریگ بیابان محو نماید.

برگرفته از کتاب حلیه المتقین علامه مجلسی ره