در احادیث معتبره وارد شده است: عطر و بوی خوش کردن از جمله اخلاق پسندیده پیغمبران است.

از حضرت صادق علیه السلام منقول است: بوی خوش دل را قوی می کند، قوّت جماع را می افزاید.

در حدیث صحیح از امام رضاعلیه السلام منقول است: سزاوار نیست مرد را که ترک کند بوی خوش را در هر روز، اگر قادر نباشد یک روز نه یک روز، و اگر قادر نباشد، در هر جمعه، و این را البته ترک نکند.

از امیرالمؤمنین علیه السلام منقول است: بوی خوش بر شارب مالیدن از اخلاق پیغمبران است. گرامی داشتن ملائکه ای است که اعمال آدمی را می نویسند، به سبب آن که ایشان را خوش می آید.

از امام جعفر صادق علیه السلام مروی است: هرکه در هر روز بوی خوش بر خود بمالد، تا شب عقلش با او باشد. و فرمود: نماز کسی که خوشبو باشد بهتر است از هفتاد نماز که بی بوی خوش باشد. فرمود: سه چیز است که خدا پیغمبران را داده: بوی خوش و زنان و مسواک.

در حدیث دیگر فرمود: لازم است بر هر بالغی که در هر جمعه شارب و ناخن بگیرد و چیزی از بوی خوش بر خود بریزد.

و حضرت رسول صلی الله علیه وآله وسلم چون روز جمعه می رسید و بوی خوش نزد آن حضرت نبود، رو پاک بعضی از زنان را می طلبید که بوی خوش داشت وتر می کرد و بر روی مبارک می مالید.

در حدیث دیگر منفول است: امام جعفر صادق علیه السلام بر موضعی که سجده می فرمود، بعد از آن می شناختند آن موضع را از بوی خوش آن حضرت.

حضرت رسول صلی الله علیه وآله وسلم می فرمود: جبرئیل مرا گفت که یک روز در میان، خود را خوشبو کن، در روز جمعه البته ناچار است و ترک مکن.

می فرمود که در روز جمعه البته خود را خوشبو کنید اگر چه از بوی خوش زنان باشد. روزی عثمان بن مظعون به خدمت آن جناب عرض کرد، که می خواهم بوی خوش و چیزی چند از لذت ها را ترک کنم. حضرت فرمود: ترک بوی خوش مکنید، که ملائکه بوی خوش مؤمن را می بویند، و در هر جمعه البته ترک مکن و فرمود: هرچه صرف نمایی در بوی خوش اسراف نیست.

در حدیث دیگر منقول است: حضرت رسول صلی الله علیه وآله وسلم زر در بوی خوش، زیاده از طعام صرف می کردند.

فرمود: بوی خوش زنان، باید که رنگش ظاهر و بویش مخفی باشد، و بوی خوش مردان، باید که بویش ظاهر و رنگش مخفی باشد.

از امام موسی کاظم علیه السلام منقول است: ناخن بگیرید در روز سه شنبه، و حمام بروید در روز چهارشنبه، حجامت بکنید در روز پنج شنبه، و به بهترین بوهای خوش، خود را خوشبو کنید در روز جمعه.

از امام رضاعلیه السلام منفول است: چهار چیز است که دل را می گشاید و غم را زایل می کند: بوی خوش نمودن و عسل خوردن و سواری نمودن و به سبزه نظر نمودن.

امیر المؤمنین علیه السلام فرمود: باید زن مسلمان پیوسته برای شوهر، خود را خوشبو کند.

از امام محمّد باقرعلیه السلام منقول است: در حضرت رسول صلی الله علیه وآله وسلم سه خصلت بود که در دیگری نبود: اوّل آن که آن حضرت را سایه نبود، دوم آن که در هیچ راهی نمی گذشت مگر آن که دو روز یا سه روز که کسی از آن راه می گذشت می دانست که آن جناب از آن راه عبور نموده اند، از بوی خوشی که در آن راه مانده بود، سوم آن که به هر سنگ و درختی که می گذشتند آن جناب را سجده می کردند.

از حضرت رسول صلی الله علیه وآله وسلم منقول است: هر زنی که بوی خوش کند و از خانه بیرون آید، پیوسته لعنت الهی بر او باشد تا به خانه برگردد.

برگرفته از کتاب حلیه المتقین علامه مجلسی ره