به چندین سند منقول است: حضرت آدم علیه السلام گوسفندی قربانی کرد برای پیغمبران از فرزندان خود، برای هر پیغمبری عضوی نام برد و از آن جمله برای پیغمبر آخر الزمان صلی الله علیه وآله وسلم دست گوسفند را نام برد، به این سبب آن جناب آن را دوست می داشت و بر همه اعضای گوسفند تفضیل می داد.
در حدیث حسن از حضرت صادق علیه السلام منقول است: گوشت باشیر پخته باشند مرق پیغمبران است.
از امیر المؤمنین علیه السلام منقول است: هرگاه ضعف بر مسلمانی مستولی شود گوشت را با شیر بپزد و بخورد.
در حدیث دیگر منقول است: یکی از پیغمبران به حق تعالی شکایت نمود از ضعف و سستی بدن، وحی رسید به او که گوشت را با شیر طبخ کن و بخور که بدن را قوّت می دهد.
در روایت معتبر منقول است: محبوب ترین طعام ها نزد حضرت رسول صلی الله علیه وآله وسلم آش انار بود.
به سند صحیح منقول است: حضرت صادق علیه السلام ذبیبه را دوست داشتند و آن آش یا قلیه [نوعی غذای گوشتی مخلوط بانخود و لپه و باقلا] بوده است که مویز در آن می کرده اند.
در احادیث بسیار، مدح مرق گوشت که نان را در آن ترید کرده اند، وارد شده است. و احادیث معتبره در مدح کباب منقول است که ضعف را زایل می کند و رنگ را سرخ می کند و تب را زایل می کند.
در حدیث معتبر منقول است: اصبغ بن نباته گفت: روزی به خدمت امیر المؤمنین علیه السلام رفتم، در پیش آن حضرت گوشت بریانی نهاده بود فرمود: نزدیک بیا و بخور. گفتم: یا امیر المؤمنین مرا ضرر می کند. فرمود: نزدیک بیا که تو را دعایی تعلیم می کنم که چون آن دعا را بخوانی هیچ چیز تو را ضرر نرساند: «بِسْمِ اللَّهِ خَیْرِ الاَسْمآءِ مِلْاءَ الاَرْضِ وَالسَّمآءِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ الَّذِی لا یَضُرُّ مَعَ اِسْمِهِ شَیْ ءٌ وَلا دآءٌ».
مدح کلّه نیز در حدیث وارد شده است که محل تزکیه است و به چراگاه از همه اعضا نزدیک تر است و از کثافات دورتر است.
از امیر المؤمنین علیه السلام منقول است: بر شما باد به خوردن هریسه که تا چهل روز قوت عبادت می دهد و از جمله مائده ای است که خداوند عالمیان بر حضرت رسول صلی الله علیه وآله وسلم نازل گردانید.
از حضرت صادق علیه السلام منقول است: پیغمبری از پیغمبران به حق تعالی شکایت نمود از ضعف و کمی قوت جماع. حق تعالی او را امر فرمود: به خوردن هریسه.
در حدیث دیگر از آن حضرت منقول است: خداوند عالم هدیه فرستاد برای پیغمبرش صلی الله علیه وآله وسلم هریسه ای از هریسه های بهشت که دانه اش در باغ های بهشت روییده بود و حوران بهشت به دست خود به عمل آورده بودند پس چون حضرت رسول صلی الله علیه وآله وسلم آن راتناول فرمودند، قوت چهل مرد بر قوت آن حضرت افزود و آن چیزی بود که خدا می خواست که پیغمبرش را به این خوشحال گرداند.
و مدح مثلثه وارد شده است و آن طعامی بوده است که یک قفیز برنج و یک قفیز نخود و یک قفیز باقلی را می کوفته اند و می پخته اند و گاهی به عوض باقلا دانه دیگر می کرده اند. مدح تلبین نیز وارد شده است و آن حلوای رومی بوده است که از آرد و شیر و عسل به عمل می آوردند.
از هارون بن موفق منقول است: امام موسی کاظم علیه السلام روزی مرا طلبید و در خدمت آن حضرت طعامی خوردم و حلوای بسیار آورده بودند. گفتم: چه بسیار است حلوا؟ فرمود: ما و شیعیان ما از شیرینی خلق شده ایم، پس دوست می داریم حلوا را.
از عبد الاعلی منقول است: روزی در خدمت حضرت صادق علیه السلام طعام خوردم، مرغی آوردند که میانش را از خرما و روغن پر کرده بودند.
در حدیث موثّق منقول است از یونس بن یعقوب که او گفت: ما در مدینه بودیم، حضرت صادق علیه السلام به نزد ما فرستادند که برای ما پالوده بسازید و کم بفرستید، ما کاسه کوچکی به خدمت آن حضرت فرستادیم.
در حدیث دیگر از آن حضرت منقول است: هرکه هر شب ماهی بخورد و بعد از آن، خرما یا عسل نخورد، تا صبح رگ فالج در بدن او متحرک می باشد. و فرمود: حضرت رسول صلی الله علیه وآله وسلم
از شیر او، و حق تعالی در شیرش شقا قرار داده است.
در روایت دیگر منقول است: شیر شتر شفای همه دردها است.
در روایتی چند، مدح شیر الاغ و خاصیت آن وارد شده است.
در حدیث معتبراز حضرت موسی بن جعفرعلیهما السلام منقول است: هرکه خواهد ماست او را ضرر نرساند، با زنیان بخورد.
امام محمّد باقرعلیه السلام فرمود: دوست می دارم پنیر را.
و در روایتی وارد شده است که در طرف چاشت مضر است و در طرف شب نافع است و موجب تولد فرزند می شود.
از امیر المؤمنین علیه السلام منقول است: خوردن مغز گردکان در تابستان، حرارت اندرون را به حرکت می آورد و دمل ها را در بدن احداث می کند و در زمستان گرده ها را گرم می کند و سرما را دفع می کند.
در چند روایت وارد شده است که پنیر و مغز گردکان را چون با هم بخوری دواست، و هر یک را که تنها بخوری درد است.
برگرفته از کتاب حلیه المتقین علامه مجلسی ره
