[در مذمّت غیبت] اشاره

یا أباذر ایاک و الغیبه. فان الغیبه أشد من الزنا. قلت: یا رسول الله و لم ذاک بأبی أنت و أمی؟ قال: لأن الرجل یزنی فیتوب الی الله فیتوب الله علیه، و الغیبه لا تغفر حتی یغفرها صاحبها. یا أباذر سباب المسلم فسوق، و قتاله کفر، و أکل لحمه من معاصی الله، و حرمه ماله کحرمه دمه. قلت: یا رسول الله! و ما الغیبه؟ قال: ذکرک أخاک بما یکره. قلت: یا رسول الله قان کان فیه ذاک الذی یذکر به؟ قال: اعلم أنک اذا ذکرته بما هو فیه فقد اغتبته، و اذا ذکرته بما لیس فیه بهته. ا أباذر من ذب عن أخیه المسلم الغیبه، کان حقا علی الله عز و جل أن یعتقه من النار. یا أباذر من اغتیب عنده أخوه المسلم و هو یستطیع نصره فنصره، نصره الله عز و جل فی الدنیا و الأخره. و ان خذله و هو یستطیع نصره، خذله الله فی الدنیا و الأخره.

ای ابوذر حذر نما از غیبت کردن. پس به درستی که غیبت بدتر است از زنا. گفتم: یا رسول الله چرا چنین است، پدر و مادرم فدای تو باد؟ فرمود: برای آن که مردی زنا می کند، پس توبه می کند به سوی خدا، پس خدا توبه او را قبول می نماید. و غیبت آمرزیده نمی شود تا بیامرزد آن را صاحب غیبت. ای ابوذر دشنام دادن مسلمان گناه بزرگ است؛ و بااو جنگ و قتال کردن در مرتبه کفر است؛ و گوشتش را خوردن به غیبت، از معصیتهای خداست؛ و حرمت مال او مانند حرمت خون اوست. گفتم: یا رسول الله غیبت چیست؟ فرمود: آن است که یاد کنی بردار مؤمن خود را به چیزی که او را بد آید. گفتم: یا رسول الله اگر در او باشد آن عیب که یاد کرده می شود به آن؟ فرمود: بدان به درستی که اگر او را یاد کنی به آنچه در او هست، پس به تحقیق که او را غیبت کرده ای؛ و اگر یاد کنی او را بهآنچه در او نیست،بهتان بسته ای بر او. ای ابوذر هر که دفع کند از برادر مسلمان خود غیبت را، لازم است بر خدای عزوجل که او را آزاد گرداند از آتش جهنم. ای ابوذر هر که غیبت کرده شود نزد او برادر مسلمان او، و او را تواند یاری کند، پس یاری کند او را، خدای عزوجل او را یاری کند در دنیا و آخرت؛ و اگر او را یاری نکند و تواند او را یاری کردن، خدا او را یاری نکند در دنیا و آخرت. توضیح این مطالب در ضمن چند فصل به عمل می‌آید.

 

برگرفته از کتاب عین الحیات علامه مجلسی ره

خواندن 4053 دفعه

نظر دادن

از پر شدن تمامی موارد الزامی ستاره‌دار (*) اطمینان حاصل کنید. کد HTML مجاز نیست.