بدان که شارب گرفتن سنّت مؤکّد است، هرچند بیشتر از ته بگیرند بهتر است.
از حضرت رسول صلی الله علیه وآله وسلم منقول است: شارب خود را دراز مکنید که شیطان در آن، جا می کند و پنهان می شود.
از حضرت صادق علیه السلام منقول است: شارب گرفتن رفع غم و وسواس می کند.
و حضرت رسول صلی الله علیه وآله وسلم فرمود: سنّت است گرفتن موی شارب تا آن که برسد به دم لب بالا.
و حضرت صادق علیه السلام شارب را آن قدر می گرفتند که به ته مو می رسید.
از امام جعفر صادق علیه السلام منقول است: ناخن و شارب گرفتن از جمعه تا جمعه دیگر امان می دهد از خوره.
در حدیث دیگر وارد شده است که شخصی به خدمت آن حضرت عرض کرد: دعایی تعلیم من کن که باعث زیادتی روزی شود. حضرت فرمود: شارب و ناخن بگیر، و باید که در روز جمعه باشد.
در حدیث معتبر دیگر از آن حضرت منفول است: هرکه ناخن و شارب در هر جمعه بگیرد، در وقت گرفتن بگوید: «بِسْمِ اللَّهِ وَبِاللَّهِ وَعَلی سُنَّهِ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ»، به عدد هر ریزه ای که از مو و ناخن او بریزد، حق تعالی ثواب آزاد کردن یک بنده از فرزندان اسمعیل به او عطا فرماید، و بیمار نشود مگر به بیماری مرگ.
از حضرت رسول صلی الله علیه وآله وسلم منقول است: هرکه در روز شنبه و پنج شنبه شارب و ناخن بگیرد، عافیت یابد از درد دندان و درد چشم.
در حدیث دیگر فرمود: شارب را از ته بگیرید و ریش را بلند بگذارید و به یهودان و گبران خود را شبیه مگردانید و فرمود: از ما نیست هرکه شارب خود را نگیرد.
برگرفته از کتاب حلیه المتقین علامه مجلسی ره
