از حضرت جعفر بن محمد صلوات الله علیه منقول است که: هر که از مصحف تلاوت نماید از چشمش برخوردار شود، و عذاب پدر و مادرش را تخفیف دهند هرچند که کافر باشند.
و به روایت دیگر فرمود که: دوست می دارم که در خانه مصحَفی باشد که حق تعالی به برکت آن مصحف شیاطین را از آن خانه دفع نماید.
و در حدیث دیگر فرمود که: سه چیز است که به خدا شکایت خواهند کرد: مسجد خرابی که اهلش در آن نماز نکنند؛ و عالمی که در میان جُهال باشد و حرمتش را نگاه ندارند؛ و مصحفی که آویخته باشد و غبار بر آن نشسته باشد و از آن تلاوت ننمایند.
و از اسحاق منقول است که به آن حضرت عرض نمود که: من قرآن را در حفظ دارم. از خاطر بخوانم بهتر است یا نظر در مصحف کنم و بخوانم؟ فرمود که: از مصحف بخوان، بهتر است. مگر نمی دانی که نظر کردن در قرآن عبادت است؟ و در حدیث دیکر فرمود که: شش چیز است که مؤمن به آنها منتفع می شود بعد از مرگش: فرزند صالحی که از برای او استغفار نماید؛ و مصحفی که از او بماند که تلاوت نمایند؛ و چاهی که از برای خدا بکَند؛ و درختی که از برای خدا بنشاند؛ و صدقه آبی که جاری گرداند؛ و سنت نیکویی که بگذارد و بعد از او مردم به آن سنت عمل نمایند.
و در حدیث مَناهی نبی صلیالله علیه و آله وارد است که: نهی فرمود از این که قرآن را به آب دهن محو نمایند یا به آب دهن بنویسند.
و از حضرت رسول صلی الله علیه و آله منقول است که: نظر به روی علی بن ابی طالب صلوات الله علیه کردن عبادت است؛ و نظر به روی پدر و مادر به مهربانی و شفقت کردن عبادت است؛ و نظر به مصحف کردن عبادت است؛ و نظر به کعبه کردن عبادت است.
برگرفته از کتاب عین الحیات علامه مجلسی ره
