از حضرت صادق علیه السلام منقول است: بسیار است که بعضی از شیعیان ما در افتتاح بعضی از کارها فراموش می کنند کفتن «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ» را، پس حق تعالی ایشان را امتحان می نماید به بلایی تا متنّبه شوند و به یاد آورند شکر الهی و ثنای بر او را، و حق تعالی به سبب آن بلا، محو می نماید از ایشان منقصت آن تقصیر را که از ایشان صادر شده است. پس باید که آدمی در ابتدای هر کاری افتتاح نماید به گفتن «بسم اللَّه».

از امام محمّد باقرعلیه السلام منقول است: چون حق تعالی حضرت آدم را نهی فرمود از خوردن میوه آن درخت بهشت. گفت: بلی پروردگارا. نگفت: ان شاء اللَّه. پس از آن درخت خورد و از بهشت بیرون آمد. پس حق تعالی فرمود پیغمبرش را: «وَلا تَقُولَنَّ لِشَیْ ءٍ اِنِّی فاعِلٌ ذلِکَ غَداً اِلّا اَنْ یَشاءَ اللَّهُ وَاذْکُرْ رَبَّکَ اِذا نَسیتَ» [کهف / آیه 24-23]. پس فرمود: یعنی مگو هر چیزی را که این را می کنم فردا، مگر آن که مقیّد به مشیّت الهی گردانی، که بگویی: مگر آن که خدا خواهد که نکنم. و یاد کن پروردگار خود را هرگاه که فراموش کنی او را، یعنی هرگاه که گفتن ان شاءاللَّه را فراموش کنی در هر وقت که به خاطرت بیاید بگو، اگر چه بعد از یک سال باشد.

در حدیث معتبر از حضرت موسی بن جعفرعلیه السلام منقول است: نُه چیز است که کردن آن ها موجب غلبه فراموشی است: خوردن سیب ترش و گشنیز و پنیر و نیم خورده موش و بول کردن در آب ایستاده و خواندن نوشته قبرها و راه رقتن در میان دو زن و شپش انداختن و حجامت کردن در پشت گردن.

از امیر المؤمنین علیه السلام منقول است: سه چیز است که حافظه را زیاد می کند: مسواک کردن و روزه داشتن و قرآن خواندن.

در حدیت معتبر منقول است: روزی آن حضرت غمگین شدند، فرمودند که نمی دانم به چه سبب غمگین شده ام؟ بر عتبه در ننشستم، و میان گله گوسفندان نگذشتم، و زیر جامه را ایستاده نپوشیدم و دست و رو را به دامن جامه پاک نکردم.

از حضرت صادق علیه السلام منقول است: ده چیز است که اندوه را برطرف می کند: راه رفتن، و سوار شدن، و سر در آب فرو بردن، و به سبزه زار نگاه کردن، و خوردن، و آشامیدن، و جماع کردن، و مسواک کردن، و سر شستن با خطمی، و نظر بر روی زن مقبول کردن، و با مردان سخن گفتن.

از امیر المؤمنین علیه السلام منقول است: چند چیز است که باعث پریشانی می شوند، و چند چیز است که باعث توانگری می شوند. اما آن ها که موجب فقر و پریشانی می شوند: تار عنکبوت را در خانه گذاشتن، و در حمام بول کردن، و در حال جنابت چیزی خوردن، و با چوب گز خلال کردن، و ایستاده شانه کردن، و خاکروبه را در خانه گذاشتن، و قسم دروغ خوردن، و زنا کردن و اظهار حرص کردن، و خواب کردن در میان نماز شام و خفتن، و خواب کردن بعد از صبح و پیش از طلوع آفتاب، و دروغ بسیار گفتن، و غنا و خوانندگی شنیدن، و مردی را که در شب سؤال کند چیزی ندادن، و خرج را زیاده از اندازه کردن، و با خویشان بدی کردن؛ و اماآن ها که موجب توانگری و زیادتی مال می‌شوند؛ نماز پیشین و پسین را و نماز شام و خفتن را با یکدیگر کردن، و بعد از نماز صبح و بعد از نماز عصر تعقیب خواندن، و با خویشان نیکی و احسان کردن، و ساحت خانه را جاروب کردن، و مال خود را با برادران مؤمن قسمت کردن، و بامداد به طلب روزی رفتن، و استغفار بسیار کردن، و خیانت در مال مردم نکردن، و سخن حق و راست گفتن، و آنچه مُؤَذّن در اذان گوید از پی او گفتن، و در بیت الخلاء سخن نگفتن، و حرص در طلب دنیا داشتن، و شکر کسی که نعمتی بر این کس داشته باشد کردن، و از قسم دروغ اجتناب کردن، و پیش از طعام دست شستن، و ریزه ها که از سفره ریزد خوردن. و هرکه هر روزی سه مرتبه «سبحان اللَّه» بگوید، حق تعالی هفتاد نوع بلا را از او دور گرداند که کمترِ آن ها پریشانی باشد.

در حدیث معتبر از حضرت صادق علیه السلام منقول است: هرکه در مدح اهل بیت علیهم السلام یک بیت شعر بگوید، حق تعالی برای او خانه در بهشت بنا کند.

در حدیث دیگر فرمود: هرکه در مدح ما بیتی از شعر بگوید، مؤید به روح القدس گردد.

در حدیث دیگر از امام رضاعلیه السلام منقول است: هر مؤمنی که یک بیت شعر در مدح اهل بیت علیهم السلام بگوید، حق تعالی برای او در بهشت شهری بنا کند بزرگ تر از هفت برابر دنیا، و چون در آن شهر آید، هر ملک مقرب و هر پیغمبر مُرسَلْ به دیدن او بیایند.

در حدیث معتبر از حضرت رسول صلی الله علیه وآله وسلم منقول است: شکم کسی بر از چرک و ریم باشد، بهتر است از آن که پر از شعر باشد.

و در حدیث معتبر منقول است: حضرت رسول صلی الله علیه وآله وسلم نهی فرمود از چیزی خوردن در حال جنابت، و فرمود: مورث پریشانی است.

و نهی فرمود از گرفتن ناخن به دندان و از مسواک کردن در حمام و از آب بینی انداختن در مساجد و از خوردن نیم خورده موش.

و فرمود: مسجدها را راه مکنید که از دری درآیید و از در دیگر به در روید، مگر آن که دو رکعت نماز بگذارید.

و نهی فرمود از آن که بول کنند در زیر درخت میوه دار یادر میان راه.

و نهی فرمود از آن که به دست چپ یا بر پهلو تکیه کرده چیزی بخورند.

و نهی فرمود از گچ مالیدن قبرها و نماز کردن در قبرستان ها.

و فرمود: هرکه در فضایی غسل بکند، باخبر باشد که عورتش گشوده نشود.

و نهی نمود از آب خوردن از پیش دسته کوزه که در آنجا چرک جمع می شود.

و نهی نمود از بول کردن در آب ایستاده که باعث برطرف شدن عقل می شود.

و نهی فرمود از آن که کسی با یک تای نعلین راه رود یا ایستاده نعلین بپوشد.

و نهی فرمود از آن که کسی بول کند و فرجش محاذی آفتاب یا ماه باشد. و فرمود: چون داخل بیت الخلاء شوید اجتناب کنید از نشستن رو به قبله و پشت به قبله.

و نهی فرمود از گریه بلند و نوحه کردن در مصیبت.

و نهی فرمود از رفتن زنان از پی جنازه ها.

و نهی فرمود از آن که محو کنند چیزی از قرآن را به آب دهان،

یا آن که چیزی از قرآن را به آب دهان بنویسد.

و نهی فرمود از خواب دروغ بستن، و فرمود: هرکه چنین کند حق تعالی او را تکلیف می‌کند که بر چو گره بزند و او نتواند کرد، به این سبب مُعَذّب باشد.

و نهی فرمود از ساختن صورت ها و فرمود: هرکه صورتی بسازد حق تعالی او را در قیامت تکلیف کند که جان در آن صورت بدمد و نتواند.

و نهی فرمود از آن که حیوانی را به آتش بسوزانند.

و نهی فرمود از دشنام دادن خروس،زیرا که از برای نماز بیدار می کند. و نهی فرمود از آن که مؤمنی خواهد چیزی بفروشد و یا بخرد و دیگری بیاید و بگوید من متاع بهتر دارم از من بخر یا این متاع را بیشتر می خرم.

و نهی فرمود از بسیار سخن گفتن در وقت جماع، و فرمود: از این می باشد لال بودن فرزند.

و فرمود: خاکروبه را شب در خانه مگذارید و روز بیرون برید که شیطان در آن جا می کند.

و نهی فرمود از آن که در شب کسی بخوابد با دست آلوده به طعام، پس اگر چنین کند و شیطان او را دیوانه کند ملامت نکند مگر خود را.

و نهی فرمود از آن که کسی استنجا کند با سرگین و استخوان.

و نهی فرمود از آن که کسی بی رخصت شوهر از خانه بیرون رود، پس اگر برود، لعنت کنند او را ملائکه آسمان ها و هرکه بر او بگذرد از جنیان و آدمیان تا به خانه برگردد.

و نهی فرمود از آن که زن برای غیر شوهر خود زینت کند، پس اگر بکند، بر خدا لازم است که او را به آتش جهنّم بسوزاند.

و نهی فرمود از آن که زن نزد غیر شوهر و نامحرمان خود زیاده از پنچ کلمه ضروری سخن بگوید.

و نهی فرمود از آن که زنی در پهلوی زن دیگر بخوابد و جامه در میان ایشان حایل نباشد.

و نهی نمود از آن که زنی با زن دیگر نقل کند آنچه در خلوت میان او و شوهرش گذشته است.

و نهی نمود از آن که کسی با زن خود رو به قبله جماع کند.

و نهی فرمود از آن که در میان راه با زن خود جماع کند پس اگر چنین کند خدا و ملائکه و همه مردمان او را لعنت کنند.

و نهی فرمود از آن که بروند به نزد جماعتی که خبراز آینده می دهند مانند منجّمان و کاهنان و رمّالان و صوفیان کذّاب، هرکه به نزد ایشان رود و تصدیق کند ایشان را، پس او بیزار شده است از چیزهایی که بر حضرت رسالت پناه نازل شده است.

و نهی فرمود از بازی کردن نرد و شطرنج و طبل و تنبک و طنبور و عود.

و نهی فرمود از غیبت کردن و گوش دادن به آن و از سخن چینی و گوش دادن به آن، و فرمود: سخن چین داخل بهشت نمی شود.

و نهی فرمود از رفتن به ضیافت فاسقان.

و نهی فرمود از قسم دروغ، و فرمود: اهل خانه ها را از خانه ها برمی اندازد. و فرمود: هرکه قسم دروغ بخورد برای آن که مال مسلمانی را ببرد در قیامت خدا با او در غضب باشد مگر آن که توبه کند و مال آن شخص را پس دهد.

و نهی فرمود از نشستن بر خوانی که بر آن شراب خورند.

و نهی فرمود از آن که کسی زن خود را به حمام فرستد، یعنی در بلادی که احتیاج به حمام نباشد.

و نهی فرمود از داخل شدن حمام بی لنگ.

و نهی فرمود از طپانچه بر رو زدن در وقت مصیبت.

و نهی فرمود از سخن گفتن که آدمی‌را از یاد خدا غافل گرداند.

و نهی فرمود از آشامیدن در ظرف طلا و نقره.

و نهی فرمود از پوشیدن حریر و دیباو کجینه مردان را، اما زنان را باکی نیست.

و نهی فرمود از فروختن خرما در درخت پیش از آن که سرخ یا زرد شود.

و نهی فرمود از آن که رطب را در درخت به خرما بفروشند و انگور را در درخت به مویز بفروشند.

و نهی فرمود از فروختن آلت نرد و شطرنج.

و نهی فرمود از خریدن و خورانیدن شراب، و فرمود: حق تعالی لعنت کرده است شراب را و آن که درخت انگور را به قصد شراب می کارد و آن که انگور را برای شراب می فشارد و آن که می خورد و آن که ساقی می شود و آن که می فروشد و آن که می خرد و آن که قیمتش را می خورد و آن که برمی دارد و آن که از برای او برمی دارد و آن که از برای او می برد، همه ملعونند.

و فرمود: هرکه شراب بخورد تا چهل روز نمازش مقبول نیست و اگر بمیرد و در شکمش از شراب چیزی باشد، بر خدا لازم است که بخوراند به او آنچه از فرج زناکاران از چرک و ریم بیرون آمده باشد و سال ها در دیگ های جهنم جوشیده است، پس چون بخورد، بگدازد احشا و امعا و پوست ایشان را.

و نهی فرمود از خوردن سود و از شهادت ناحق دادن و از نوشتن کاغذ سود. و خدا لعنت کرده است گیرنده سود و دهنده سود و نویسنده سود و گواه سود را.

و نهی فرمود از مصافحه کردن با کافران اهل ذمّه.

و نهی کرد از خواندن شعر در مسجد و برای گمشده فریاد کردن در مسجد.

و نهی فرمود از آن که در مسجد شمشیر برهنه کنند و از آن که جیزی بر روی جانوران بزنند.

برگرفته از کتاب حلیه المتقین علامه مجلسی ره