بدان که احادیث در باب پشم پوشیدن اختلافی دارد. و در احادیث سنیان مدح پشمپوشی وارد شده است. و اکثر احادیث شیعه دلالت بر مذمت می کند، و بعضی که دلالت بر مدح می کند محمول بر تقیه است. و این حدیث شریف و بعضی از اخبار دیگردلالت بر وجه جمعی می کند که اگر از برای تواضع و شکستگی، گاهی در هنگام عبادت یا غیر آن پوشند، یا از برای دفع سرما، یا از برای این که ارزانتر برمی آید، قصور ندارد. اما مداومت بر این نمودن، و این را لباس مخصوص خود گردانیدن، و به این سبب خود را بر دیگران ترجیح دادن، و این را جهت امتیاز خود ساختن بد است و مذموم است، چنانچه از فقره بعد از این ظاهر می شود.
و به سند معتبر از حضرت امیر المؤمنین صلوات الله علیه منقول است که: بپوشید جامه پنبه. به درستی که آن لباس رسول خدا صلی الله علیه و آله و لباس ما اهل بیت است، و حضرت رسول صلی الله علیه و آله جامه مو و پشم نمی پوشیدند مگر به سبب عذری و علتی.
و در حدیث دیگر از حضرت صادق علیه السلام منقول است که: جامه پشم و مو رانمی باید پوشید مگر به سبب علتی.
و از حضرت رسول صلی الله علیه و آله منقول است که: پنج جیز است که تا مردن ترک نمی کنم: بر روی زمین با بندگان چیزی خوردن؛ و بر خر جل پالان دار سوار شدن؛ و بز را به دست خود دوشیدن؛ و پشم پوشیدن؛ و بر اطفال سلام کردن، تا سنتی گردد بعد از من.
و از محمد بن حسین بن کثیر منقول است که: دیدم که حضرت صادق علیه السلام جبه صوفی با دو پیراهن گنده پوشیده اند. از سبب آن حال پرسیدم. فرمود که: پدرم می پوشید. و ما چون می خواهیم که نماز کنیم گنده ترین جامه های خود را می پوشیم.
و از اکثر احادیث معتبره که در باب زی و لباس حضرت رسول و ائمه صلوات الله علیهم به نظر رسیده، و بعضی را در لمعات ذکر کردیم، ظاهر می شود که لباس معهود و متعارف ایشان غیر پشم و مو بوده است. و اگر بعضی اخبار دلالت کند که گاهی بر سیل ندرت می پوشیده اند، بر یکی از چند وجه محمول است که در این باب و در لَمَعات بیان کردیم.
برگرفته از کتاب عین الحیات علامه مجلسی ره
