ساقیه دویم: در بیان فضیلت حاملان قرآن است

به سند معتبر از حضرت رسول صلی الله علیه و آله منقول است که: دیوانها که در قیامت حساب می کنند سه دیوان است: دیوان نعمتها، و دیوان حسنات، و دیوان گناهان. پس چون دیوان نعمت و دیوان حسنات را برابر کنند نعمتها تمام حسنات را فراگیرد و دیوان گناهان باقی ماند. پس فرزند آدم را طلبند که گناهانش را حساب کنند. در این حال قرآن به بهترین صورتها بیاید و در پیش آن مرد روان شود و گوید: خداوندا منم قرآن. و این بنده مؤمن توست که خود را به تعب می انداخت به تلاوت من، و در درازی شب مرا به ترتیل می خواند، و چون مرا در تهجد می خواند آب از دیده اش جاری می شد. خداوندا او را راضی کن چنان که مرا راضی کرده. پس خداوند عزیز جبار فرماید که: ای بنده من دست راستت را بگشا. پس پر کند حق تعالی آن را از رضا و خشنودی خود، و دست چپش را پر کند از رحمت خود. پس به او گوید که: اینک بهشت از برای تو مباح است. قرآن بخوان و بالا رو. پس هر یک آیه که بخواند یک درجه بالا رود. و در حدیث دیگر فرمود که: حق تعالی به قرآن خطاب فرماید که: به عزت و جلال خودم سوگند که امروز گرامی‌دارم هر که تو را گرامی داشته، و خوار کنم هر که تو را خوار کرده.

و به سند معتبر از حضرت رسول صلی الله علیه و آله منقول است که فرمود که: قرآن را یاد گیرید. به درستی که قرآن در قیامت می آید به نزد حامل خود به صورت جوان بسیار خوشرو، و می گوید که: منم آن قرآنی که به سبب من شبها بیدار می بودی و در روزهای [داغ] به سبب روزه خود را تشنه می داشتی، و به سبب کثرت تلاوت من آب دهانت خشک می شد و آب دیده ات جاری می شد. امروز باتوام هر جا که می روی. و هر که تجارتی کرده امروز از پی تجارت خود رود، و من به عوض تجارت جمیع تاجرانم برای تو. بشارت باد تو را که به زودی کرامت الهی به تو می رسد. پس تاجی می آورند و بر سرش می گذارند، و نامه امان از عذاب را به دست راستش می دهند و نامه مخلد بودن در بهشت را به دست چپش می دهند، و دو حله بر او می پوشانند و به او می گویند که: قرآن بخوان و بالا رو. و به عدد هر آیه به درچه ای بالا می‌رود. و پدر و مادرش را دو حله می پوشانند اگر مؤمن باشند، و می گویند به ایشان که: این برای آن است که به فرزند خود تعلیم قرآن کردید.

و حضرت علی بن الحسین صلوات الله علیه فرمود که: بر شما باد به قرآن. به درستی که حق تعالی بهشت را یک خشت از طلا و یک خشت از نقره خلق فرموده، و به جای گِل مُشک خوشبو، و به عوض خاک زعفران، و به جای سنگریزه مروارید در آن مقرر گردانید و درجاتش را به عدد آیات قرآن گردانید. پس کسی که قرآن خوانده باشد به او می گویند که: بخوان و بالا رو. و هیچ کس در بهشت درجه اش از او بالاتر نیست مگر پیغمبران و صدیقان.

و از حضرت رسول صلی الله علیه و آله منقول است که: اشراف و بزرگان امت من حاملان قرآن اند، و جمعی که در شب عبادت می کنند.

و در حدیث دیگر فرمود که: حاملان قرآن بزرگان اهل بهشت اند.

و فرمود که: خدا عذاب نمی فرماید دلی را که قرآن را حفظ نماید.

و به سند معتبر از آن حضرت صلی الله علیه و آله منقول است که: اهل قرآن در اعلای درجات بهشت اند بعد از پیغمبران. پس ضعیف و حقیر مشمارید اهل قرآن را، و حق ایشان را سهل مدانید که ایشان را نزد حق تعالی منزلت رفیع هست.

 

برگرفته از کتاب عین الحیات علامه مجلسی ره

خواندن 4147 دفعه

نظر دادن

از پر شدن تمامی موارد الزامی ستاره‌دار (*) اطمینان حاصل کنید. کد HTML مجاز نیست.