از حضرت صادق علیه السلام پرسیدند: آیا کسی می تواند بوی خوش را که برای او بیاورند رد کند، و قبول نکند؟ فرمود: سزاوار نیست او را که رد کند کرامت را.
در حدیت دیگر فرمود: نزد امیر المؤمنین علیه السلام آوردند روغن خوشبویی. حضرت گرفتند و بر خود مالیدند، و در آن روز روغن مالیده بودند، بعد از آن فرمودند: هرگز بوی خوش را رد نمی کنم.
در حدیث دیگر منقول است: حضرت رسول صلی الله علیه وآله وسلم رد نمی نمودند بوی خوش و شیرینی را که برای آن جناب می آوردند.
از حسن بنجَهم منقول است که گفت: رفتم به خدمت حضرت رضاعلیه السلام برای من ظرفی که در آن مشک بود، آورد و فرمود: بردار به خود بمال. قدری برداشتم و مالیدم. فرمود: دیگر بردار و در گود بایین گردن خود بمال. برداشتم و مالیدم. پاره ای دیگر ماند. فرمود: این را هم بدانجا بمال، مالیدم. بعد از آن فرمود: امیر المؤمنین علیه السلام می فرمود: رد نمی کند کرامت را مگرخر. گفتم: کرامت کدام است؟ فرمود: بوی خوش و بالشی که برای نشستن و تکیه کردن تواضع کنند، و مانند آن.
برگرفته از کتاب حلیه المتقین علامه مجلسی ره